Waarom hebben sommige honden een blauwe tong?
Bij de meeste honden is de tong roze, maar er zijn uitzonderingen. Sommige hondenrassen, zoals de Chow-Chow en de Shar-Pei, hebben een tong die blauw of zwartblauw gekleurd is. Dit komt door een genetische factor en een verhoogde productie van melanine. Maar een blauwe tong kan ook een teken zijn van gezondheidsproblemen. Hoe weet je of het normaal is of een reden tot zorg?
Hondenrassen met een blauwe tong
Niet alle honden met een blauwe tong hebben een gezondheidsprobleem. Bij een aantal dieren rassen is deze eigenschap volkomen normaal. Dit zijn de bekendste hondenrassen met een natuurlijke blauwe tong:
- Chow-Chow: Dit Chinese ras staat bekend om zijn leeuwachtige uiterlijk en blauwe tong. De kleur is genetisch bepaald en blijft het hele leven zichtbaar.
- Shar-Pei: Ook dit Chinese ras heeft een blauwe tong. Dit is te danken aan een genetische mutatie, net als bij de Chow-Chow.
- Eurasiër: Een relatief nieuw ras dat afstamt van de Chow-Chow en de Duitse Spitz. Sommige van deze honden hebben ook een blauwachtige tong.
- Akita Inu, Tibetaanse Mastiff en Koreaanse Jindo: Bij deze rassen kan soms een blauwe of zwartblauwe tint op de tong voorkomen, maar niet zo uitgesproken als bij de Chow-Chow en de Shar-Pei.
Daarnaast kunnen sommige honden, zoals de Rottweiler en Golden Retriever, blauwe vlekken op de tong ontwikkelen. Dit komt door een ophoping van melanine en is meestal onschuldig.
Legendes en mythes over de blauwe tong
De blauwe tong van de Chow-Chow heeft in de loop van de geschiedenis geleid tot verschillende legendes:
- Boeddhistische legende: Volgens een Chinees verhaal zou de Chow-Chow de donkere luchtwolken hebben opgelikt om ruimte te maken voor de sterren. Hierdoor kreeg hij een blauwe tong.
- Tibetaanse mythe: In Tibet wordt verteld dat Chow-Chows houtskoolresten van een brand likten om vuur te maken voor een zieke monnik. Dit zou de blauwe tong verklaren.
- Chinese religie: Een andere mythe zegt dat Boeddha de hemel blauw kleurde en de Chow-Chow de verfspatten van de grond likte, waardoor zijn tong blauw werd.
Een blauwe tong door gezondheidsproblemen
Als je hond geen ras met een natuurlijke blauwe tong is, kan een verkleuring een ernstig probleem betekenen. Een blauwe of paarse tong wijst vaak op een tekort aan zuurstof in het bloed. Dit kan komen door:
- Hartproblemen: Een slecht functionerend hart pompt niet genoeg zuurstof door het lichaam. Dit kan vooral opvallen na inspanning.
- Longproblemen: Als de longen niet goed werken, wordt er minder zuurstof opgenomen. Dit kan leiden tot een blauwachtige tong.
- Oververhitting: Honden die oververhit raken, verliezen veel vocht en krijgen een slechtere doorbloeding. Een droge, blauwe tong kan een teken zijn van hitteberoerte.
- Shock of verstikking: In noodsituaties, zoals een allergische reactie of verstikking, kan de tong snel blauw kleuren door een zuurstoftekort.
Als je hond ineens een blauwe tong krijgt en niet tot een van de genoemde rassen behoort, moet je direct een dierenarts raadplegen. Vooral als je hond ook andere symptomen vertoont, zoals kortademigheid, lusteloosheid of hoesten.
Wat moet je doen bij een blauwe tong?
Als je merkt dat de tong van je hond blauw wordt en je vermoedt een probleem, handel dan snel:
- Controleer de ademhaling en hartslag: Als je hond moeite heeft met ademen of zijn hartslag onregelmatig is, is dat een slecht teken.
- Koel je hond bij oververhitting: Laat je hond rusten in de schaduw, geef water en koel zijn poten met natte doeken.
- Vermijd stress en paniek: Houd je hond zo rustig mogelijk en voorkom inspanning.
- Raadpleeg direct een dierenarts: Een blauwe tong zonder duidelijke reden is een medisch noodgeval.
Conclusie
Een blauwe tong kan volkomen normaal zijn bij rassen zoals de Chow-Chow en Shar-Pei, maar kan ook wijzen op ernstige gezondheidsproblemen. Wees je bewust van de kenmerken van je hond en let op veranderingen in zijn gezondheid. Twijfel je? Neem dan altijd contact op met een dierenarts. Zo weet je zeker of de blauwe tong van je hond een unieke eigenschap is of een teken dat er iets mis is.